گروهی که به حمایت از جوامع بومی در حالی که به دنبال کودکان ناپدید شده در مدارس مسکونی می گردند، می گویند که در روند مشارکت در جمع آوری DNA برای شناسایی قبرهای بدون علامت در مکان های مدرسه قبلی شرکت نمی کنند.
در بیانیه‌ای که روز دوشنبه منتشر شد، کمیته ملی مشاوره مدارس مسکونی کودکان گمشده و دفن‌های بدون نام و نشان نگران تصمیم دولت فدرال برای استخدام سازمانی مستقر در هلند برای انجام این کار است – و این تصمیم بدون مشورت اتفاق افتاد.
در این بیانیه آمده است: «ما عمیقاً نگران هستیم که چنین فرآیند مهم و حساسی به یک سازمان غیربومی بدون سابقه قبلی کار با بازماندگان مدارس مسکونی سپرده شده است.
کمیته مشاوره ملی یک نهاد مستقل است که تحت هدایت حلقه ای از بازماندگان کار می کند. این مرکز توسط مرکز ملی حقیقت و آشتی (NCTR) اداره می شود و توسط NCTR و بخش فدرال روابط تاج و تخت و امور شمال اداره می شود.
عضو کمیته، هارلی کروشو، یکی از بزرگان بلک فوت از ملت پیکانی در جنوب آلبرتا، گفت که دولت فدرال قبل از استخدام سازمان مستقر در هلند با این گروه مشورت نکرده است.
“اگر به رهبری بومی نیست، تأثیر خانواده های ما در مدرسه مسکونی و تجربه درد و آزار را چگونه احساس می کنید؟” کروشو گفت.
بر اساس یک خبرنامه دولتی در فوریه، دولت فدرال با کمیسیون بین‌المللی افراد گمشده (ICMP) قرارداد داد تا با جوامع بومی در مورد شناسایی و بازگرداندن بقایای قبرهای بدون علامت در مدارس مسکونی سابق، همکاری کند.
ICMP برای انجام این کار تقریباً 2 میلیون دلار دریافت خواهد کرد. در خبر فوریه آمده است که جوامع مجبور نیستند با ICMP کار کنند.
در ایمیلی به CBC News روز سه شنبه، روابط تاج و تخت و امور شمال کانادا گفت که به موضع کمیته مشورتی احترام می گذارد.
در بیانیه آمده است: «این وزارتخانه همچنین به تصمیم جوامع بومی که ابراز تمایل کرده اند از تخصص کمیسیون بین المللی مفقودان و آن دسته از جوامع بومی که شروع به تعامل با آنها می کنند، احترام می گذارد و از آن حمایت می کند.
این سازمان گفت که ICMP بزرگترین سازمان در سطح جهان است که تمرکز انحصاری بر افراد ناپدید شده دارد و در گذشته با جوامع بومی در بسیاری از کشورها کار کرده است – از جمله کار جستجوی افراد ناپدید شده و توسعه استراتژی های DNA.
کمیته می‌گوید: «فرآیند باید توسط بومی‌ها و بازماندگان هدایت شود».
گفتگوی ویژه برای کودکان گم شده و دفن بی نام و نشان در مدارس مسکونی و NCTR نیز از این قرارداد ابراز نگرانی کرده اند.
در بیانیه خبری فوریه که این قرارداد را اعلام می کند، آمده است که “تسهیل کننده های بومی محلی هر مرحله از فرآیند را هدایت خواهند کرد” زیرا ICMP با جوامع علاقه مند کار می کند.
در بیانیه کمیته مشورتی ملی آمده است: «فرایند تعامل فدرال با هدف توسعه یک استراتژی ملی مشترک در زمینه DNA، شناسایی و بازگرداندن کودکان گمشده مدارس مسکونی باید بیش از استخدام کارکنان بومی باشد: باید توسط بومیان هدایت شود و بازمانده شود. منجر شد تا اطمینان حاصل شود که آسیب بیشتری وارد نمی شود.”
کروشو گفت: “ما باید به حلقه بازماندگان گوش دهیم زیرا خرد آنها مقدس است.”
کمیته مشورتی شامل کارشناسانی در زمینه تحقیقات آرشیوی، جستجوهای زمینی، تحقیقات پلیس قانونی و تروما است که به گفته کروشو آنها را در “بهترین موقعیت” برای حمایت از بازماندگان و جوامع از طریق فرآیند بازگرداندن بقایای بدن به میهن می‌گذارد.
پشتیبانی برای هر کسی که تحت تأثیر تجربه خود در مدارس مسکونی یا آخرین گزارش‌ها قرار گرفته است در دسترس است.
یک خط بحران ملی مدارس مسکونی هندی برای حمایت از دانش آموزان سابق و افراد آسیب دیده ایجاد شده است. مردم می توانند با تماس با خط 24 ساعته بحران ملی: 1-866-925-4419 به خدمات ارجاع عاطفی و بحران دسترسی داشته باشند.
مشاوره سلامت روان و پشتیبانی بحران نیز به صورت 24 ساعته و هفت روز هفته از طریق خط تلفن Hope for Wellness به شماره 1-855-242-3310 یا به صورت آنلاین در دسترس است. www.hopeforwellness.ca.
