یک باشگاه در دانشگاه مانیتوبا متعهد است که صفحه نحوه اشتراک‌گذاری داستان‌های جامعه سیاه‌پوستان را در فضاهای دانشگاهی ورق بزند.

Changing the Narrative که توسط برنامه مربیگری آفریقایی-کارائیب با مشارکت دانشکده هنر دانشگاه تأسیس شده است، یک کلوپ کتاب است که از دانشجویان دعوت می کند تا نحوه بازنمایی تجربیات سیاهان در ادبیات را دوباره بررسی کنند.

میلن بالیهو، یک رشته علوم سیاسی در U of M و مدیر کلوپ، گفت قبل از پیوستن به باشگاه، به ندرت به او این فرصت داده می شد که متونی را که حاوی تجربیات سیاه پوستان بودند مطالعه کند.

بالیهو در مصاحبه‌ای گفت: «من فکر می‌کنم گاهی اوقات به‌عنوان غیردرسی تلقی می‌شود یا مثلاً یک هفته در یک کلاس شرکت می‌کنید. “در مقابل چیزی که یک رشته در هم تنیده در یادگیری است.”

او گفت که در لحظات نادری که او داستان های سیاه را مطالعه می کرد، شخصیت ها فقط در رابطه با برده داری یا استعمار وجود داشتند.

پس از صحبت با سایر دانش آموزان سیاه پوست، او متوجه شد که او تنها کسی نیست که این تجربه را داشته است.

او گفت که فقدان تنوع در ادبیات سیاه که در دانشگاه تدریس می شود یک شکاف در سیستم دانشگاهی است.

او گفت که تمرکز منحصربفرد این روایت‌ها اغلب مانع از توانایی مشاهده موزاییکی از تجربیات می‌شود و در عین حال دیدگاه‌هایی را که با کلیشه‌ها در هم تنیده شده‌اند تأیید می‌کند.

قبل از پیوستن به باشگاه، بالیهو به تنهایی از بین رفت، چیزی که به گفته او از نظر احساسی خسته کننده و پر زحمت بود.

او متوجه شد که به دنبال آزادی عمل در تکالیف برای گنجاندن صداهای سیاه پوست است. او همچنین سعی کرد یک لیست خواندنی ایجاد کند که منحصراً از نویسندگان سیاه پوستی تشکیل شده باشد که می تواند خارج از کلاس درس بخواند.

او گفت که ادبیات سیاه و ادبیات دانشگاهی در حاشیه زندگی می کنند و به عنوان یک دانشجو، بالیهو همیشه زمانی برای جستجوی مطالب نداشت. او مطالعه متون به تنهایی را به همان اندازه دشوار می دانست.

بالیهو گفت: “این یک حجم کاری بسیار سنگین برای یک فرد است، که باید برنامه درسی خود را در کنار دانشگاه ایجاد کنید.”

دانا مدورو، استاد ادبیات آمریکا در دانشگاه مانیتوبا، گفت که نگاه کردن به ادبیات غربی بدون بحث در مورد برده داری و استعمار دشوار است، اما جستجو برای داستان هایی که محور شادی، انعطاف پذیری و توانمندسازی جامعه هستند، مهم است.

مدورو می‌گوید: «ما نمی‌خواهیم مردم این تصور را که برده‌داری آسان است، از بین ببرند.

اما پس از آن نیز وحشتناک است که فقط روی این که چقدر می تواند افتضاح باشد، تمرکز نکنیم، و روی راه هایی که مردم جوامع را تشکیل می دهند تمرکز نکنیم – راه های پیچیده ای برای ایجاد ارتباط و ایجاد زندگی ایجاد کرده ایم.»

در سال‌های اخیر، مدورو متوجه تغییر آهسته‌ای شده است، زیرا اساتید دیگر در مورد بازنمایی شخصیت‌های سیاه‌پوست در مطالبی که تدریس می‌کنند، سوال می‌کنند، چیزی که او معتقد است ضروری است.

او گفت که فقدان تنوع در صداهای سیاه‌پوست در کلاس درس آموختن همه دانش‌آموزان را محدود می‌کند.

او گفت که تمرکز بر متن هایی که ریشه در درد دارند نیز می تواند برای دانش آموزان سیاه پوست آسیب زا باشد.

Changing the Narrative اولین جلسه خود را در اواخر مارس برگزار کرد. به عنوان ناظم، برای بالیهو مهم بود که فضای امنی برای سایر اعضا احساس کند.

در حال حاضر 15 عضو وجود دارد که بسیاری از آنها دانشجویان STEM (علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات) هستند. بالیهو خاطرنشان کرد که اغلب به دانشجویان علوم و بازرگانی این فرصت داده نمی شود تا با متونی که فرهنگ را بررسی می کنند درگیر شوند.

اگرچه باشگاه از متونی که بازنمایی کلیشه‌ای از تروما را نشان می‌دهند دور می‌شود، اما مطالب هنوز پیچیده و گاهی سنگین است، بنابراین برای او مهم است که مردم احساس راحتی کنند و افکار خود را به اشتراک بگذارند.

باشگاه جایی است که او می‌تواند جنبه‌های مختلف هویت سیاه‌پوستان را کشف کند و در عین حال تجربیات خود را با دانش‌آموزان دیگر مورد بحث قرار دهد.

بالیهو امیدوار است که در آینده مکالماتی که در طول جلسات اتفاق می افتد در کلاس درس جای خود را داشته باشد. برای او، باشگاه اولین قدم به سوی آن است.

برای داستان‌های بیشتر در مورد تجربیات سیاه‌پوستان کانادایی – از نژادپرستی ضد سیاه‌پوستان تا داستان‌های موفقیت در جامعه سیاه‌پوستان – به سیاه‌پوست بودن در کانادا، یک پروژه CBC که سیاه‌پوستان می‌توانند به آن افتخار کنند، مراجعه کنید. داستان های بیشتر را می توانید اینجا بخوانید.