خارج شدن قطار از ریل در وینیپگ، سیاستمداران مانیتوبا را وادار کرد که بحث دههها انتقال قطار به خارج از شهر را مرور کنند.
خروج از ریل درست قبل از ساعت 8 صبح جمعه در پل هوایی قطار کانادا اقیانوس آرام در بالای خیابان مک فیلیپس رخ داد و یکی از شلوغ ترین خیابان های وینیپگ را بسته بود.
هدر استفانسون، نخستوزیر مانیتوبا، گفت که هنگام حضور در رویدادی با شهردار وینیپگ، اسکات گیلینگهام، درباره خروج از ریل شنیده است و هر دو موافق هستند که شهر و استان باید بحثهای مربوط به خروج خطوط ریلی از شهر را از سر بگیرند.
او گفت: “من حاضرم آن بحثها را انجام دهم تا ببینم حرکت رو به جلو چگونه به نظر میرسد، و شما میدانید که منیتوبا 10، 20، 30، 50 سال آینده بهعنوان یک مرکز حملونقل در آمریکای شمالی چگونه به نظر میرسد.”
برنامههای جابهجایی محوطههای راهآهن توسط، برایان پالیستر، سلف استفانسون، زمانی که دولت او کارگروهی را که به این موضوع اختصاص داده شده بود، لغو کرد. این کارگروه در دولت قبلی NDP راه اندازی شد.
گیلینگهام بر اساس وعده ای که برای بررسی جابجایی ریل در نظر گرفته بود کمپین انتخاباتی کرد.
گیلینگهام گفت که انجام این کار یک کار بسیار بزرگ است، کاری که ممکن است چندین دهه طول بکشد، اما ممکن است تغییرات تدریجی مانند تغییر کاربری ریل های کم استفاده یا خطوط رها شده ایجاد شود.
او گفت: “این یک جدول زمانی گسترده خواهد بود، اما این بدان معنا نیست که ما نباید در مورد آن صحبت کنیم.”
تغییر مکان یاردهای راه آهن وینیپگ برای چندین دهه موضوع بحث بوده است تا امکان توسعه مجدد در داخل شهر فراهم شود.
نگرانی های ایمنی
ایمنی یکی دیگر از نگرانیها است، زیرا خروج از ریل در سایر جوامع آمریکای شمالی باعث ایجاد مسائل ایمنی و زیست محیطی گسترده شده است.
در ماه فوریه، یک قطار حامل مواد خطرناک در یکی از شهرهای اوهایو از ریل خارج شد و باعث ایجاد یک ستون سمی عظیم شد که ساکنان را مجبور به فرار کرد.
اسکات ویلکینسون، دستیار رئیس بخش امدادرسان آتش نشانی وینیپگ، گفت: خودروهای درگیر در خروج از ریل در روز جمعه حامل قیر بودند، یک ترکیب نفتی سنگین و چسبناک، اما پس از خروج از ریل هیچ نشت آشکاری مشاهده نشد.
بری پرنتیس، کارشناس ایمنی ریلی، مدیر مؤسسه حمل و نقل دانشگاه مانیتوبا، گفت: استانداردهای ایمنی برای قطارهایی که از وینیپگ میآیند سختگیرانه هستند، بنابراین بعید است که این خروج از ریل مسائل ایمنی مهمی را ایجاد کند که مردم باید نگران آن باشند.
او گفت: “قطارها به کندی حرکت می کنند. آنها بسیار خوب محافظت می شوند. واگن هایی که مواد خطرناک را جابجا می کنند، ایمنی زیادی دارند.”
این واقعیت که سوختهای فسیلی اصلاً از طریق راهآهن از طریق شهر منتقل میشوند، هنوز هم برای اریک ردر، که دفتر صحرایی منیتوبا را برای کمیته Wildnerness، یک سازمان غیرانتفاعی متمرکز بر حفاظت از محیط زیست، رهبری میکند، خوشایند نیست.
او گفت: “اگر این ماشین ها نباشند، ماشین های دیگری در پیست وینیپگ وجود خواهند داشت که می توانند باعث نگرانی ما شوند یا جامعه ما را در معرض خطر قرار دهند.”
“من می گویم این یک داستان هشدار دهنده است.”
اما پرنتیس خاطرنشان کرد که در واقعیت، مواد خطرناک زیادی وجود دارد که باید به روشی منتقل شوند.
او گفت: “می دانید، اگر ما در اطراف کلر حرکت نکنیم، چگونه آب خود را تصفیه کنیم؟ ما به پروپان نیاز داریم. برای کود به آمونیاک نیاز داریم.”
بنابراین چیزهای زیادی وجود دارد که خطرناک هستند.
هیئت ایمنی حمل و نقل روز جمعه در توییتی گفت که بازرسان را به وینیپگ فرستاده است، اما اطلاعات دیگری برای به اشتراک گذاشتن در این مرحله ندارد.