افزایش 5 میلیون دلاری بودجه فدرال می تواند به رشد گزینه های مسکن برای افراد آسیب پذیر ساکن براندون، من کمک کند.

بر اساس یک خبر منتشر شده از دولت کانادا، انجمن جان هوارد براندون با مشارکت وستمن جوانان برای مسیح از این بودجه برای ایجاد 24 واحد مسکونی جدید در یک ساختمان سه طبقه برای کسانی که بی خانمان هستند یا در معرض خطر بی خانمانی هستند استفاده خواهد کرد. سهشنبه. شهر براندون، Infrastructure Canada و Manitoba Hydro نیز شریک هستند.

راس رابینسون، مدیر اجرایی انجمن جان هاوارد از براندون، گفت: «براندون به مسکن انتقالی نیاز دارد. ما به آنها مکانی امن و گرم برای زندگی می دهیم در حالی که مهارت های خود را توسعه می دهند و برای بقیه عمر خود آماده می شوند.”

هزینه پروژه فعلی حدود 10 میلیون دلار برآورد می شود و شامل 24 اقامتگاه می شود که افراد می توانند به مدت سه ماه در طبقه دوم و 12 ماه در طبقه سوم – یا در صورت نیاز بیشتر، اقامت کنند. رابینسون می‌گوید هدف این است که مهارت‌های زندگی و پیشرفت را به مردم آموزش دهیم.

شهر براندون قطعه زمینی را در 353 خیابان 16 N به انجمن جان هاوارد ارائه کرده است و نقشه هایی برای این فضا توسط Samson Engineering Inc طراحی شده است.

ران بولز، مدیر شهر می‌گوید حمایت از مسکن انتقالی توصیه‌ای از سوی کارگروه سلامت و ایمنی مرکز شهر بود. بولز این پروژه را پاسخگویی به نیازهای قریب الوقوع جامعه توصیف کرد.

بولز گفت: «این یک وضعیت پیچیده در مورد جمعیت آسیب پذیر ما در براندون است و سطوح زیادی از دولت را در بر می گیرد. این تهاجمی است و جسورانه است… فشار را از خیابان دور خواهد کرد. فشار را از خانه سامری ما دور خواهد کرد. [Safe and Warm Shelter]”

براندون یکی از 41 دریافت کننده دور سوم جریان شهری طرح مسکن سریع فدرال است. علاوه بر این بودجه، شرکای پروژه به دنبال کمک های بلاعوض هستند و در ماه نوامبر یک گردهمایی کمک مالی برای حمایت از پروژه برگزار خواهند کرد.

نیاز به مسکن انتقالی

در سال 2022، این شهر با بیش از 51,000 نفر، 863 نفر را ثبت کرد که در بی خانمانی مطلق، کاناپه‌سرفینگ، اسکان ناامن، بدخواب، ماندن در سرپناه، دریافت حمایت‌های پیشگیری از تلفات مسکن، مشتریان Housing First یا در مسکن انتقالی یا حمایتی زندگی می‌کردند.

مگان مک کنزی، هماهنگ کننده دسترسی هماهنگ براندون برای بی خانمان ها، گفت که در سال های اخیر براندون شاهد کاهش نوع مسکن در دسترس برای کسانی بود که خانه ندارند. در حالی که برخی از برنامه‌نویسی‌ها در دسترس است، تعداد زیادی از افراد جدید که به بی خانمانی می‌آیند به این معنی است که گزینه‌های کافی برای رفع نیازهای آنها وجود ندارد.

او می‌گوید مسکن انتقالی پشتیبانی‌های پیچیده‌ای را فراهم می‌کند که می‌تواند به مردم کمک کند تا در سیستم‌ها و خدمات پیچیده حرکت کنند و نیازهای خود را با رفع موانع دسترسی ببینند.

مک کنزی گفت افرادی که بی خانمانی را تجربه می کنند با نیازهای پیچیده از جمله نگرانی های مربوط به سلامت روان، ناتوانی های ذهنی، نگرانی های سلامتی، مصرف مواد و سایر عوامل بسیار آسیب پذیر هستند.

او می‌گوید وقتی این نیازها برآورده نشود، می‌تواند منجر به مرگ‌های قابل اجتناب شود.

مک کنزی گفت: “ما شاهد مرگ مردم به دلایلی هستیم که قابل پیشگیری هستند. بنابراین اگر نیازهای مردم را برآورده نکنیم، این پایان نهایی است، آنها به سادگی نمی توانند زنده بمانند.”

جلوگیری از تکرار جرم

رابینسون گفت که انجمن جان هوارد – که با افرادی که در سیستم قضایی دخیل بوده‌اند، از جمله کسانی که زندانی شده‌اند، کار می‌کند – پس از بسته شدن میدان مردیث YWCA، به ایجاد مسکن انتقالی تشویق شد، زیرا دیگر نیمه راه وجود نداشت. خانه برای اسکان آزاد شدگان از کانون اصلاح و تربیت در روز آزادی مشروط.

در حال حاضر وقتی کسی از اصلاحات رها می شود، اگر دوستان یا خانواده ای برای ماندن نداشته باشد، اغلب به پناهگاه امن و گرم شهر یا در خیابان ختم می شود.

مک کنزی می گوید که مسکن انتقالی نقش مهمی در جلوگیری از تکرار جرم ایفا می کند. بسیاری از افرادی که مرتکب جرم می شوند به این دلیل این کار را انجام می دهند که خدمات و پشتیبانی مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند.

مک کنزی گفت: “اگر نیازهای مردم را برآورده کنید و مطمئن شوید که آنها ایمن هستند و از آنها مراقبت می شود، احتمال ارتکاب جنایت به مراتب کمتر است.”

رابینسون می گوید که این امر مسکن انتقالی را به یک نیاز در سطح جامعه تبدیل می کند.

رابینسون گفت: “ما یک جامعه هستیم و همه ما نقشی در بهبود اوضاع داریم و همه ما باید در موفقیت تک تک افراد جامعه خود نقش ایفا کنیم.” “این مشکل کس دیگری نیست که آن را برطرف کنیم… مشکل ماست که آن را برطرف کنیم.”

مک کنزی گفت یکی از چیزهایی که این پروژه را بسیار قوی کرده است این است که همه سطوح مختلف مشارکت را دارد و خرد مردمی را با حمایت دولت ترکیب می کند.

مک‌کنزی گفت: «ما باید پروژه‌های بیشتری داشته باشیم که برای رفع نیازهای افراد دیگر ادامه پیدا کند، زیرا این یک پروژه به تنهایی کافی نخواهد بود.

ما می‌توانیم از آن به عنوان نمونه‌ای از پروژه‌های دیگری استفاده کنیم که باید در آینده به توسعه آنها ادامه دهیم تا به رفع نیازهای همه این افراد دیگر که همچنان بی خانمان هستند کمک کنیم.»