در حالی که پریری ها منتظر آب شدن آخرین دور برف از یک سیستم طوفانی قدرتمند هستند، سایر مناطق کانادا مدت ها پیش با مواد سفید خداحافظی کردند.

اما آنچه پشت سر می ماند می تواند دردناک تر از خود برف باشد.

به عنوان مثال، در تأسیسات ذخیره برف رجینا، هر زمستان نزدیک به 24000 بار برف به زمین باز در شمال شرقی شهر آورده می شود.

کوه‌هایی که زمانی بلند و سفید بودند، اکنون به توده‌هایی در حال کوچک شدن تبدیل شده‌اند که بیشتر شبیه خاک هستند.

به گفته شلی ولمن، مدیر خدمات زیست محیطی در شهر رجینا، این به این دلیل است که چیزی بیش از برف در توده ها وجود دارد.

ولمن گفت: “ماسه خواهد بود، کمی خاک خواهد بود.” تکه‌های بتن که ممکن است جمع شوند، زباله‌هایی که ممکن است مردم در جاده‌ها رها کرده باشند، تکه‌های آسفالت».

تحقیقات نشان می دهد که آلودگی در برف بیشتر از چیزی است که به نظر می رسد.

تماشا| ذرات ریز آلاینده که برای انسان و محیط زیست مضر هستند می توانند در برف به دام بیفتند:

ذرات ریز آلاینده که برای انسان و محیط زیست مضر هستند می توانند در برف گیر کنند

برف به سرعت در حال ذوب شدن است و در برخی از قسمت های پریری ها از بین رفته است. همه ما می دانیم که زباله های زیادی در برف های در حال آب شدن وجود دارد، اما چیزهایی وجود دارد که مضرتر در کمین برف هستند که نمی توانید آنها را ببینید.

برف فوق العاده جاذب

Ubong Eduok، محقق ارشد در بخش شیمی در دانشگاه وسترن در لندن، گفت که حتی مقادیر کمی برف بسیار جاذب هستند، زیرا توسط کریستال‌های یخ بسیار متخلخل تشکیل شده‌اند.

در حالی که این می تواند مفید باشد – برای مثال می تواند صداهای وسایل نقلیه بلند را جذب کند – تحقیقات نشان داده است که برف ذرات ریز آلاینده را نیز جذب می کند. این شامل همه چیز از اگزوز خودرو، فلزات و پلاستیک، مواد شیمیایی و ترکیباتی است که می تواند برای انسان و محیط زیست خطرناک باشد.

آلاینده ها همچنین می توانند در هنگام نشستن در برف تغییر کنند و ذرات بیشتری با سطوح مختلف سمیت تولید کنند.

Eduok گفت زمانی که برف ذوب می شود، آلاینده ها آزاد می شوند و به یک مشکل بزرگ تبدیل می شوند.

او گفت: «آلاینده ها به دنبال رواناب به اقیانوس ها یا دریاچه های بزرگ می روند. می تواند در جو تبخیر شود یا می تواند نفوذ کند و آب های زیرزمینی را کاملاً آلوده کند.

پریسا آریا، استاد گروه شیمی دانشگاه مک گیل نیز آلاینده های برف را مورد مطالعه قرار داده است. او گفت که برف به عنوان وسیله ای برای آلودگی عمل می کند.

«برف ماتریس دیگری را برای مبادله فراهم کرده است [pollutants]آریا گفت.

او گفت که مطالعات دیگر آلاینده هایی را در برف و یخ قطب شمال پیدا کرده اند.

در واقع، یک مطالعه نشان داد که ماسه های نفتی آب مذاب را آلوده کرده و آن را برای لارو ماهی سمی می کند.

سیاست های آلودگی مورد نیاز: آریا

مطالعه آریا به این نتیجه رسید که برای شناسایی اینکه کدام آلاینده‌ها مضرتر هستند و چگونه می‌توان از آن اطلاعات برای ساخت فناوری‌های بهتر تصفیه اگزوز در خودروها یا بهبود موتورها استفاده کرد، تحقیقات بیشتری لازم است.

وی همچنین بر لزوم اتخاذ سیاست های بهتر آلودگی بویژه در شهرها تاکید کرد. او گفت هنوز مشخص نیست که بارش و آب شدن برف چگونه بر سطوح آلودگی در مناطق شهری تأثیر می گذارد.

” یه جوریه [a] حیف است زیرا… شهرها مکانی هستند که بیش از 50 درصد از کل گازهای گلخانه ای تولید و منتشر می شود.”

آلودگی در زمستان فقط به برف و یخ محدود نمی شود. وارونگی دما، که در آن هوای گرم نوعی کلاهک در اتمسفر پایین ایجاد می کند، می تواند آلاینده ها را به دام بیندازد و کیفیت هوا را کاهش دهد – مشابه آنچه در اوایل سال جاری در اطراف ادمونتون مشاهده شد.

در سایت ذخیره برف رجینا، شلی ولمن گفت که این شهر فرآیندی برای آزمایش آلاینده های خاص از جمله فلزات و کلریدهای نمک جاده دارد تا ببیند آیا برف تاثیری بر خاک دارد یا خیر.

در حال حاضر راهی برای جلوگیری از ورود آلاینده ها به برف وجود ندارد، اما ولمن گفت که هیچ مشکلی در خاک شناسایی نشده است. او گفت که معمولاً قطعات بزرگ‌تر زباله جمع‌آوری می‌شوند و پس از ذوب شدن توده‌ها به محل دفن زباله منتقل می‌شوند.

در حالی که تیم مک گیل به مطالعه تأثیر این همه بر آلودگی هوا و آب و هوای ما ادامه می دهد، احتمال زیادی وجود دارد که انباشته های برف در حیاط خلوت در سراسر کشور چیزی بیش از کیسه های پلاستیکی و ماسک های صورت را پنهان کرده باشند.