تصمیم شهر نیویورک برای محروم کردن بچه ها از مدرسه با یک شاخص همه گیر واحد انجام شد: درصد آزمایشات COVID-19 در این شهر به میانگین هفت روزه یعنی سه درصد رسید.

در مانیتوبا ، پنج روز آزمون مثبت استانی در روز چهارشنبه به 14.2 درصد رکورد رسید ، تقریباً 5 برابر میزان در بزرگترین شهر ایالات متحده

با این حال دانش آموزان مانیتوبا امروز صبح کلاس را عوض می کنند ، فرض کنید این یکی از روزهایی است که آنها واقعاً کلاس دارند ، در حالی که همتایان آنها شهر نیویورک هنگام بازگشت به یادگیری از راه دور ، در رختخواب می غلتند و روی iPad های خود را می کشند.

والدین در همه جای مانیتوبا ، از وینی پگ گرفته تا واوانسا تا وابودن ، حق دارند گیج شوند.

از زمان فرستادن بچه ها به کلاس در ماه سپتامبر ، بعضی از والدین ترس از انتقال ویروس را در کلاس های درس ابراز کرده اند ، بسیاری از آنها قبل از همه گیری شلوغ بود.

والدین دیگر ، به ویژه در خانواده هایی که هر فرد بالغی برای تأمین هزینه زندگی خود مجبور به کار است ، ابراز نگرانی کردند که بچه های آنها به خانه بازگردانده می شوند.

پاسخ ساده ای برای این س asال وجود ندارد که چه شرایطی توجیه می کند بچه ها از مدرسه به خانه برگردند.

در مانیتوبا ، که انتقال گسترده COVID-19 منجر به بدترین میزان آلودگی در کانادا شده است ، پاسخ به نظر می رسد هرگز نبوده است.

دکتر برنت روسین ، رئیس بهداشت عمومی استان مانیتوبا روز چهارشنبه گفت: “ما برای رفتن به یادگیری از راه دور تمام وقت عجله نخواهیم کرد.”

“ما می دانیم که این یک گزینه است و منظورم این است که یک گزینه بوده است ، درست است؟ وقتی که ما به فکر بازگشت بچه ها به مدرسه افتادیم ، برای آن گزینه هایی در نظر گرفته بودیم ، آیا آنها لازم است.”

استفاده روسین از اصطلاح “عجله” خطر رتبه بندی والدین مورچه ای است که با ترس و وحشت بیشتری مشاهده کرده اند که از ابتدای ماه سپتامبر تعداد موارد COVID-19 روزانه و میزان مثبت بودن آزمون پنج روزه در مانیتوبا افزایش یافته است.

موج شایع سقوط به طور ناگهانی در موج عظیمی نرسید. به تدریج و در مراحل بدتر و بدتر از آن ، با اعمال تدریجی محدودیت های جدید ، ابتدا در منطقه کلان شهر وینیپگ و سرانجام در کل استان بدتر شد.

روسین گفت: “ما میزان مثبت آزمون بسیار بالایی داریم و باید آن را کاهش دهیم.” “با وجود این ، ما شاهد انتقال زیادی در مدارس نیستیم.”

این نظر همچنین توانایی محرک والدین عصبی بیشتر را دارد. س isال این است که چگونه روسین می تواند اظهار کند که این همه انتقال قطعی در مدارس انجام نمی شود در حالی که وی همچنین اظهار داشت که مانیتوبا مسیر انتشار COVID-19 را در مانیتوبا از دست داده است.

اما این دو گزاره از یکدیگر جدا نیستند. عدم موفقیت مانیتوبا در تعیین میزان شیوع تقریباً یک پنجم بیماری COVID-19 ، دلیل بر شیوع بیماری در مدارس نیست.

تاکنون ، شیوع COVID-19 در چهار مدرسه منیتوبا وجود نداشته است. مدارس دیگر گزارش کرده اند – یا اگر با برخی از والدین صحبت کنید – گزارش نکردند – این موارد انگشت شماری است.

مجموعه وسیعی از شواهد اپیدمیولوژیک نشان می دهد که مدارس صرفاً سطح زمینه انتقال جامعه را در هر حوزه قضایی منعکس می کنند. همچنین شواهدی وجود دارد که مدارس در نوع خود به عنوان بردار بیماری عمل می کنند.

به نظر می رسد مانیتوبا با نگه داشتن بچه ها در مدرسه اکنون سرگرم کننده هر دو ایده است در حالی که در مورد تعطیلات کریسمس برای چند هفته تمرکز می کنید تا اطمینان حاصل کند که عفونت های حاصل از تعطیلات در خانه در خانه وجود دارد و در اوایل ژانویه به همسالان یا معلمان منتقل نمی شود.

باز هم ، والدین حق دارند گیج شوند.

روسین گفت که در مورد تمدید تعطیلات کریسمس با همکاران در سراسر کانادا مشورت خواهد کرد. غیرمنصفانه خواهد بود که این جمله را به عنوان بلاتکلیفی توصیف کنیم: هیچ کتاب درسی برای سیاست های عمومی در طی یک همه گیری جهانی وجود ندارد.

مانیتوبا وقتی سیستم پاسخ همه گیر خود را طراحی کرد ، راهنمای آن به نوعی ایجاد شد. ارسال هر دانش آموز به خانه گزینه ای است که هر منطقه برای تبدیل کد قرمز یا بحرانی ارتقا یابد.

مشخص نیست که قبل از وقوع موج سقوط چقدر باید بدتر شود. هیچ کس در استان ، یا شاید در استان ، تصور نمی کند که همه گیری در مانیتوبا به همان اندازه جدی باشد که اکنون است.

اگر به هیچ وجه قصد ندارید بچه ها را از مدرسه بیرون بکشیم – به غیر از چند هفته در ژانویه – پس این عادلانه است که والدین خواستار شنیدن این گفته صریح باشند.

این کار مورچه ها را راحت نمی کند ، اما برخی از اطمینان ها را فراهم می کند.