اولین ملت منیتوبا شمالی زنگ خطر انزوا را پس از خودکشی جوانان به صدا در می آورد

رئیس یک ملت اول شمالی مانیتوبا زنگ خطر را به صدا درآورده و از دولت می‌خواهد که اقدامی فوری برای مقابله با انزوای جامعه دور از جهان بزرگتر انجام دهد، زیرا به گفته او در حال ایفای نقش در جوانان آن است که یا جان خود را می‌گیرند یا تلاش می‌کنند.

رئیس Darryl Wastesicoot از یورک فکتوری اولین کشور گفت که خودکشی اخیر دو دختر نوجوان و تلاش پنج جوان دیگر از جامعه نشانه غم انگیزی از قطع شدن جامعه به دلیل دور بودن آن، همراه با کمبود کلی منابع است.

کارخانه یورک، واقع در حدود 900 کیلومتری شمال وینیپگ، پس از بسته شدن جاده های یخی زمستانی که از دریاچه اسپلیت می گذرد، فقط با هواپیما یا کشتی قابل دسترسی است.

اما Wastesicoot در روز جمعه به سی‌بی‌سی نیوز گفت، علیرغم اینکه دریاچه هفته‌ها قبل از آن آب باز داشت، کشتی تا اوایل ژوئن شروع نمی‌شود. همچنین، شرکت هواپیمایی که به جامعه خدمات رسانی می‌کند، Perimeter Aviation، تعداد صندلی‌ها را برای مسافران به مقصد و از جامعه به ۶ عدد محدود کرده است.

درپوش صندلی تعداد افرادی را که می توانند به مراکز درمانی اصلی مانند وینیپگ و تامپسون رفت و آمد کنند و از آنها خارج شوند، محدود می کند. رئیس گفت که در نتیجه مردم از خانه های خود دور می شوند.

“ما سعی کردیم تماس بگیریم [Perimeter] و ما بیماران زیادی داریم که باید بیرون بیایند و برگردند. و وقتی بیرون می‌آیند، گیر می‌کنند و تلاش برای بازگرداندن آنها بر دوش ما می‌افتد.”

او گفت که نتوانسته با کسی در Perimeter صحبت کند تا راه حلی بیابد. او گفت که یافتن هواپیماهای چارتر سخت است، زیرا بسیاری از آنها فقط در اطراف مراکز بزرگتر استان کار می کنند.

خط هوایی می گوید طول باند در تابستان خیلی کوتاه است

این شرکت هواپیمایی در بیانیه ای ایمیلی به CBC News گفت که مقررات حمل و نقل کانادا اجازه بارگیری کامل مسافران یورک لندینگ در ماه های تابستان را نمی دهد.

کارلوس کاستیلو، معاون بخش شمالی شرکت هواپیمایی، گفت که این تا حدی به این دلیل است که باند فرودگاه زیر 3500 فوت است.

کاستیلو گفت: «ابتکارات متعددی» با دولت، رهبران کشورهای اول و سایر ذینفعان برای مقابله با این موضوع در حال انجام است.

در این میان، کاستیلو گفت که تعداد پروازها به کارخانه یورک افزایش خواهد یافت.

کاستیلو روز جمعه گفت: «به عنوان مثال، امروز ما هواپیماهای بیشتری می فرستیم.

Wastesicoot گفت که حدود 460 عضو از گروه تقریباً 1600 نفری در جامعه زندگی می کنند و ازدحام بیش از حد یکی دیگر از مسائل مهم است.

«بسیاری از بچه ها در یک اتاق می مانند [and] مخصوصاً در مورد دختران نوجوانی که به فضای مخصوص به خود نیاز دارند… برای آنها خوب نیست که با بچه های دیگر در اتاق باشند. پس این نوع چیزها برای آنها افسرده کننده می شود.”

Wastesicoot درباره مشکل خودکشی جوانان گفت: “و شاید ما همه پاسخ ها را در مورد چگونگی وقوع این اتفاق ندانیم، اما ما ایده بسیار بسیار خوبی در مورد اینکه چرا این اتفاق می افتد داریم.”

او گفت که عدم دسترسی به جامعه شمالی همه چیز را تشدید می کند زیرا کارگران بحران نمی توانند به راحتی برای کمک به آنجا برسند.

حالت اضطراری

یک سال پیش، کارخانه یورک وضعیت فوق العاده اعلام کرد پس از اینکه راه اندازی کشتی استانی به دلیل انجام تعمیرات روی قایق به تاخیر افتاد.

در ماه مارس، این جامعه یکی از 11 کشور اول منیتوبا بود که اعلامیه گروهی وضعیت اضطراری را امضا کردند که ناشی از کمبودهای سیستم در ایمنی عمومی، خدمات بهداشتی و زیرساخت بود.

گروهی از مردم در یک طرف میز صف کشیده اند.  مردی بومی که روسری بر سر دارد با میکروفون صحبت می کند.
Walter Wastesicoot، رئیس بزرگ شورای قبیله Keewatin، در حال سخنرانی در یک کنفرانس مطبوعاتی در 23 مارس تصویر شده است. او ایده نخست وزیر را برای تصویب قانون شرایط اضطراری برای مقابله با بحران ها در 11 کشور اول معرفی کرد. (استفانی کرام/سی بی سی)

Wastesicoot گفت که تعداد کمی از افرادی که در جامعه زندگی می کنند به این معنی است که دولت رسیدگی به مسائل کارخانه یورک را به عنوان یک اولویت نمی بیند.

سی‌بی‌سی نیوز روز جمعه از دولت‌های استانی و فدرال درخواست اظهارنظر کرد و پاسخی دریافت نکرد.

رئیس گفت که مشکلات جامعه را به اواخر دهه 1950 برمی‌گرداند، زمانی که جامعه مجبور شد از ساحل خلیج هادسون به داخل کشور نقل مکان کند.

وی گفت: ما نیازهایی داریم. “اما به این نیازها توجه نمی شود زیرا ما جمعیت کمی داریم… ما می خواهیم که دولت به جامعه ما بیاید و واقعاً در همه مسائل ما با ما همکاری کند.”


اگر شما یا کسی که می‌شناسید مشکل دارد، در اینجا می‌توانید کمک بگیرید: